Bij de buurvrouw van Jantje is een baby geboren. Alleen, de baby is geboren zonder oren. Jantjes moeder gaat met Jantje op kraamvisite, maar omdat Jantje nogal een flapuit is, waarschuwt ze hem van tevoren: "Wat je ook zegt, Jantje, je zegt niks over die oren!" "Goed mam", belooft Jantje. Als Jantje en zijn moeder op visite zijn, vraagt Jantje: "Buurvrouw, mag ik het baby'tje zien?" "Natuurlijk Jantje", zegt de buurvrouw en ze gaan kijken. "Dat is een mooi baby'tje", zegt Jantje, "Echt een heel mooi baby'tje."
Dan gaan ze beschuit met muisjes eten. Vlak voor ze weer vertrekken, vraagt Jantje of hij het baby'tje nog een keertje mag zien. Dat mag. Weer zegt Jantje: "Het is een mooi baby'tje." En hij voegt eraan toe: "Heeft zeker wel goeie ogen?" "Zeker", zegt de buurvrouw, "Waarom vraag je dat?" "Nou", zegt Jantje, "Een bril kan 'ie nooit dragen."
